مطالعه و شناخت عوامل ژئومورفولوژیک محدودکننده در شکلگیری سکونتگاههای جدید و همچنین مدیریت سوانح طبیعی امری ضروری و لازم است. بر این اساس در تحقیق حاضر به
آمایش ژئومورفولوژیکی مناطق مسکونی
جنوب استان خراسان جنوبی جهت توسعه مناطق مسکونی پرداخته شده است. در این تحقیق بهمنظور بررسی و پهنهبندی مناطق مساعد برای توسعه شهری، 10 پارامتر شیب، جهت شیب، ارتفاع، زمینشناسی، خاک، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از راه ارتباطی، فاصله از سکونتگاه و ژئومورفولوژی بهعنوان عوامل مؤثر در مسئله تحقیق استفاده شده است. روش کار به گونهای است که ابتدا لایههای اطلاعاتی پردازش، فازی سازی و قابلمقایسه شدن، سپس با استفاده از مدل ANP ارزش هر کدام از لایهها محاسبه گردید. در نهایت هر کدام از لایهها در نرمافزار ARC GIS با استفاده از دستور Raster calculator در وزن به دست آمده از طریق مدل ANP ضرب شده و با استفاده از منطق فازی این لایههای اطلاعاتی در محدوده مورد مطالعه با هم تلفیق شدند. در نهایت پس از همپوشانی، نقشه مناطق مساعد برای توسعه شهری در محدوده مورد مطالعه براساس تلفیق دو مدل فازی و ANP بدست آمده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که حدود 59 درصد مساحت منطقه مورد مطالعه، با مساحتی حدود 17545 کیلومترمربع، در طبقات بسیار نامناسب و نامناسب واقع شده که نشان از محدود بودن مکانهای مناسب با توجه به شرایط ژئومورفولوژیکی منطقه جهت فعالیتهای ساختوساز و ساخت مناطق سکونتگاهی جدید است. مبانی نقشه برداری حرفه ای...
ما را در سایت مبانی نقشه برداری حرفه ای دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : حسن علی اف survey بازدید : 237 تاريخ : يکشنبه 14 ارديبهشت 1399 ساعت: 19:08